Povodom odluke skupštine Kotora da javni zimski bazen nosi ime osobe koja je bila komandir straže u logoru “Morinj”, Inicijativa mladih za ljudska prava Crne Gore poziva skupštinu grada Kotora, ali i druge relevantne institucije da preispitaju ovu odluku. Neprihvatljivo je da osobe koje se dovode u vezi sa ratnim zločinima na osnovu svjedočenja žrtava budu nosioci ovakvih imenovanja. Ono ne dovodi u pitanje samo dobrosusjedske odnose već i međuetnički sklad grada Kotora i neće voditi pomirenju. Svojim postupcima moramo osuđivati, a ne veličati ratne zločine, te stoga moramo biti izuzetno odgovorni i pažljivi kada su ovakve odluke u pitanju I zato nadležni ne smiju zažmuriti pred ovakvom činjenicom.
Da podsjetimo, logor Morinj osnovan je na području opštine Kotor, nedaleko od samog gradića Morinj, kao „centar za prihvat zarobljenika“, odnosno kao „sabirni centar za prihvat ratnih zarobljenika“ od strane Jugoslavenske narodne armije (JNA), a koji je funkcionisao od 3. oktobra 1991. do 18. avgusta 1992. Otvoren je kao sabirni centar za osobe zarobljene u ratnom sukobu između hrvatskih snaga i JNA po otvaranju dubrovačkog fronta, odnosno, napada na Dubrovnik koji je započeo 1. oktobra 1991. godine. Iako su u logor s napadnute teritorije Hrvatske prvenstveno dovođeni vojni zarobljenici, navodno radi prikupljanja informacija, među zatvorenicima je bio i veliki broj civila. Brojni svjedoci tokom suđenja su izjavljivali da je logor bio mjesto gdje su se odvijala sistematska mučenja, gdje su nanijete velike patnje i povrede tjelesnog integriteta zatvorenih lica, i to od stražara i vojnih policajaca.
Iako je bilo mnoštvo navoda o mučenjima, nije bilo osude za sistemska mučenja i zlostavljanja. Samo je nekoliko lica osudjeno, a najveću kaznu dobio je kuvar koji je radio u logoru (četiri godine), dok među okrivljenima nema nalogodavaca. Tužilaštvo je propustilo da zločine u logoru Morinj tretira kao organizovani sistem zlostavljanja zatvorenika i da za takvo zlostavljanje optuži osobe koje su bile nadređene neposrednim izvršiocima, iako iz spisa predmeta proizilazi da je za to bilo osnova i – da su te osobe trebale znati za zlostavljanja i ista spriječiti.
Danas moramo biti uporni i instistirati na otkrivanju istine u vezi događaja u logoru Morinj i ne dopuštati pokušaje reahbilitovanja zločinaca i revizije prošlosti koje mogu voditi još većim podjelama i sukobima u našem društvu već previse opterećenom teretom prošlosti.
